Perspectivisme

Het perspectivisme deed al pogingen om tot een vorm van perspectief te komen. Men deed dit bijvoorbeeld door zaken die verder weg lagen kleiner af te beelden en door het veelvuldig gebruik van schuinen lijnen.

Het lineaire perspectief met een verdwijnpunt op de horizon is van latere datum. Een bekende naam in het perspectivisme is Giotto. die eigenlijk één van de eerste kunstenaars was die gebruik maakte van schuine lijnen en een vorm van een verdwijnpunt.

Dit verdwijnpunt kon nog wel overal in het schilderij liggen in plaats van op de horizon waar we het bij het werken met lineair perspectief normaal gesproken plaatsen.

Het perspectief zoals we dat tegenwoordig kennen is ontstaan in de vroege renaissance. In het midden van de 15e eeuw vinden we echt een samenhangend stelsel van regels. Dürer is één van de voornaamste grondleggers van het huidige perspectief.

De naam hiervan is lineair perspectief maar ook de termen wetenschappelijk perspectief, geometrisch perspectief, optisch perspectief en renaissance perspectief komen we tegen als synoniemen van deze term. Het grote voordeel van dit perspectief is dat alle verhoudingen wiskundig te bepalen zijn. Sterker nog, het is zelfs vrij eenvoudig als men eenmaal door heeft hoe het in zijn werk gaat.

Leonardo da Vinci wordt gezien als de ontdekker van het atmosferisch perspectief. In elk geval schijnt hij die naam er aan gegeven te hebben. Het is het gebruik maken van het verschijnsel dat alles in de verte grijzer en blauwer lijkt te zijn dan wat dichtbij is geplaatst.