Kunst verkopen - Verbeteren positie kunstenaar
Als kunstenaar wordt je zoals we al gezien hebben geconfronteerd met een aantal lastige zaken:
Er is veel meer aanbod dan vraag. Dus we zullen op dat beetje vraag dat er is in moeten spelen als we willen verkopen.
Hier liggen nog heel veel kansen voor ondernemende kunstenaars. Ga cursussen en workshops opzetten voor je klanten. Schrijf en publiceer artikelen om een stukje voorlichting te geven te tegelijkertijd jezelf te promoten. Organiseer een lezingencyclus samen met een paar collega's. Bedenk daarbij dat je voorlichting geeft aan leken. Dus hou het begrijpelijk zonder al te veel vaktermen. Ga niet de specialist of academicus uithangen die het allemaal wel goed weet (ook al is dat misschien zo) maar pas je aan bij het publiek.
Dat betekent een beroep op een uitkering. Veel kunstenaars komen daarbij in een vreemde spagaat. Ze worden kunstenaar om zich te kunnen onderscheiden van "de maatschappij" met apart en creatief werk om zich dan met met een uitkering weer volledig afhankelijk te maken van diezelfde maatschappij waar men niet echt bij wil horen.
Subsidies hebben hetzelfde effect. Het kan een kunstenaar, van nature toch een onafhankelijk mens en een zelfstandig denker, volledig afhankelijk maken van mensen waar hij of zij helemaal niet afhankelijk van wil zijn. En hoe gemakkelijk de politiek omgaat met subsidies en uitkeringen is in 2011 en 2012 wel duidelijk geworden en op het moment van schrijven van dit blog is het nog onduidelijk hoe dit zich gaat ontwikkelen. Gemakkelijker zal het er niet op worden, dat is wel duidelijk.
Bijklussen als docent met tekencursussen zal ook steeds lastiger worden door pure verzadiging van de markt. Het aantal tekencursussen is in sommige streken niet meer te tellen. In de bollenstreek werden op een gegeven moment 11 modeltekencursussen gegeven binnen een straal van 6 km. Op zich allemaal goede cursussen maar de cursist ziet door de bomen het bos niet meer, er komt een absoluut overaanbod en uiteindelijk moet er geld bij in plaats van dat er geld verdiend kan worden. De meeste zijn inmiddels verdwenen.
Want vandaag de dag bepaalt de vragende partij, de koper, volledig wat gekocht wordt en wat niet. En uiteraard bepaalt die ook de prijs. Dus een kunstenaar die volledig redeneert vanuit het eigen aanbod is daar uiteraard volslagen vrij in maar moet dan niet klagen als hij of zij niet veel verkoopt. En zeker niet voor de prijs die men wellicht in het hoofd heeft.
En dan mag je als kunstenaar je druk maken over de slechte smaak van het publiek (wat misschien nog wel zo is ook) maar denk niet dat je de publieke opinie op dat punt ook maar iets bij kunt sturen.
Probeer tijd en aandacht te verdelen over "goed, eigen werk" en "veel te commercieel, slecht werk" dat zich echter wel laat verkopen. Het eigen werk mag dan meer aanbodgericht zijn, het werk voor de verkoop moet dan veel meer op de vraag aansluiten.
Is het de kosten en de moeite waard? Hou je er zelf een realistisch bedrag aan over of gaat de verkoper met het grootste deel van de winst strijken? Zijn er geen betere aanpakken mogelijk?