Kunst verkopen - Iinternet
Internet is een medium dat eigenlijk nog in de kinderschoenen staat. Het is pas een jaar of 15 bekend bij het grotere publiek. Het aantal webpagina's loopt inmiddels in de tientallen miljarden. Dat heeft natuurlijk direct tot gevolg dat het steeds lastiger wordt om nog op internet gevonden te worden. Het aantal kunstwerken dat wereldwijd vertoond wordt op internet mag rustig in de honderden miljoenen worden geschat...Al die internationale kunstwerken verschillen hemelsbreeds van elkaar maar hebben één punt gemeen, namelijk dat ze hooguit een globale indruk geven van het kunstwerk en mogelijk van de portfolio van de kunstenaar maar dat een echte beoordeling eigenlijk onmogelijk is.
Een groot voordeel is dat de handel transparanter wordt. Het aanbod is gemakkelijk te tonen en vaak zijn er ook wel allerlei zoekmogelijkheden naar kunstwerken te vinden. Die zijn ook hard nodig want internet mag dan een toegankelijk medium zijn, het gevaar van "information overload" wat we meestal benoemen met "door de vele bomen het bos niet meer zien" is natuurlijk levensgroot. Iedereen die een uurtje kunstsites doorbladert zal met deze overdaad geconfronteerd worden.
Maar het verkopen van kunst is vooral emotie zolang we het niet puur berekenend als geldbelegging doen. Als er één ding onmogelijk digitaal over te brengen is, dan is het wel die emotie. Een kunstwerk moet je bekijken. Van afstand en in het kleinste detail. Je moet je eigen emotie voelen en ervaren die ontstaat bij een werk. Bevalt het je? Of juist niet? Laat het je onverschillig of krijg je er kippenvel van? Waarom is het ene werk dat u bekijkt mooier dan een ander? Niemand die het weet of uit kan leggen. Want dat verschil wordt uitsluitend door die emotie bepaalt. En is daarmee niet via internet uit te leggen.
Een website is een fantastisch medium om het werk van een kunstenaar te tonen. Zeker als het een wat grotere is kan men een reis door de tijd met het werk van de kunstenaar maken en zijn ontwikkeling volgen. Het geeft een indruk waar deze kunstenaar zich naar toe ontwikkelt. Het geeft een overzicht van zijn of haar werk waardoor we beter kunnen zien of dat ene werk dat we op het oog hebben in zijn gebruikelijke werk past of dat het er op een heel andere wijze uitschiet.
Kortom, een website is een geweldige manier om een indruk te geven van het oeuvre van een kunstenaar, zeg maar in de vorm van een zeer toegankelijk portfolio. Het kan een uitnodiging worden om het atelier van de kunstenaar met een bezoek te vereren en wellicht tot koop over te gaan.
Ook om uit te vinden waar nu de vraag in de markt zit is internet niet erg geschikt. De koper zal niet of nauwelijks onder woorden weten te brengen wat hij zoekt en hoogstwaarschijnlijk weet hij of zij dat ook niet echt. Men laat zich op veilingen, markten en tentoonstellingen leiden door een stukje gevoel wat een "hé, dat vindt ik mooi..." gevoel op weet te wekken wat bij internet ten ene male afwezig is.
Het aanbod is te diffuus om er enige conclusie uit te kunnen trekken. En dan nog het verschijnsel dat internet de naam heeft dat je er bijzonder gemakkelijk geld mee kunt verdienen (kent u iemand die dat echt doet? Nee hé?) Maar het aantal dat mensen dat een "bemiddelingssite", een "kunstzoekensite" etc. begint is legio. Dit maakt het allegaartje nog groter. Ook de daadwerkelijke actualiteit is vaak een duister gebied. kortom, als instrument om de kunstmarkt te bestuderen is internet nauwelijks tot niet geschikt.
We kunnen natuurlijk ook niet voorbij gaan aan de social media met al hun mogelijkheden voor het leggen van contacten etc. Veel van wat hierboven gezegd is over websites geldt hier ook, alleen is de mogelijkheid om werk te laten zien en er direct terugkoppeling op de krijgen een stuk groter is. Alhoewel echte terugkoppeling heel ver te zoeken is. Verder dan "Oh, wat mooi weer" komt het meestal niet. Dat streelt natuurlijk wel het ego van de kunstenaar maar veel verder helpt het hem niet.
Juist het nadenken over de visie van anderen kan verdiepend werken maar laten we eerlijk zijn: Kritiek is op de positieve, opbouwende social media gewoon "not done"...Maar social medio hebben ten opzichte van websites het grote nadeel dat alles alleen toegankelijk en te zien is voor leden van het netwerk. En dat is lang niet iedereen. Het bereik van deze sociale media is slechts een fractie van het bereik van een doodsimpele website zonder toeters en bellen! En voor de ruimdenkende kunstenaar, model en fotograaf is er nog een probleempje: Elke vorm van bloot, hoe minimaal en artistiek verantwoord ook, is ten strengste verboden en kan leiden tot afsluiting van de account zoals de schrijver zelf al heeft moeten ervaren met een stukje kunst waar een vage tepel op voorkwam...
Samenvattend: Social media zijn prima om contacten te leggen en te onderhouden. Ook de mogelijkheid om groepen op te richten of om je erbij aan te sluiten zijn handig. Maar voor de eigenlijke handel in kunst moeten we er eigenlijk niets van verwachten, daarvoor zijn de beperkingen veel te groot.