Internationale gotiek

Uit de stroming van de gotiek is rond 1375 de subrichting van de internationale gotiek voortgekomen die ongeveer tot 1425 heeft geduurd. De nadruk licht bij de Internationale-gotiek op kleur en patronen. Eenvoudigweg omdat de werking van perspectief nog niet duidelijk was en pas in de renaissance werd ontdekt.

Beelden werd gerangschikt volgens de belangrijkheid van de onderwerpen en op basis van het decoratieve geheel. Van onderlinge verhoudingen is dan ook meestal geen sprake.

Het gevolg is uiteraard een flinke vervorming van de afgebeelde onderwerpen en objecten, zoals dat in alle vormen van de Gotische kunst wel een rol speelt. Men had ook de neiging om belangrijke religieuze personen als Bijbelse figuren vooraan en prominent in het beeld te zetten. Maar ook wereldse leiders als koningen en koninginnen kregen een plaats vooraan op het schilderij toebedeeld die aan hun waardigheid tegemoet kwam.

De internationale gotiek liep enige tijd gelijk op met de renaissance. Het wordt wel als een meer klassieke en conservatieve richting van de renaissance gezien maar dit is een zeer omstreden mening.

Kenmerkend is het gebruik van ornamenten, felle kleuren en oog voor details. Het gebruik van verguldsel en bladgoud is opvallend.De onderwerpkeuze ligt vaak in de religie en zijn dan ook vaak bijbelse voorstellingen en vertellingen over het leven van heiligen. Als er al een meer werelds iets werd vastgelegd, dan werd dit geïdealiseerd en was de voorstelling meestal niet erg realistisch meer.