Idealisme

De belangrijkste kunstenaars uit de renaissance als Leonardo, Rafaël en Michelangelo worden allemaal geassocieerd met het idealisme, de neiging om alle schoonheid van vormen zo optimaal mogelijk uit te drukken.

De fantasie van de kunstenaar mocht bij het idealisme een belangrijke rol spelen, omdat de werkelijkheid ofwel de fysieke wereld ondergeschikt is aan de schoonheid of de geest en de ziel.

Deze ziel is het belangrijkste voor de idealisten, Deze verkiezen ze boven het lichaam, boven materiële zaken en ook de historie speelt minder een rol dan in andere stromingen binnen de renaissance. Dit heeft tot gevolg dat de fantasie van de kunstenaar een grote rol gaat spelen omdat deze toch die werkelijkheid moet gaan vervangen. Voor dit soort kunst wordt ook wel de term "disegno" gebruikt.

Het idealiseren vinden we ook terug bij het weergeven van personen waarbij ook de modellen ideaal qua vorm en proportie worden afgebeeld.

Als een kunstenaar dit voor laat gaan boven het weergeven van de werkelijkheid en de juiste verhoudingen dan kunnen we van een idealistische kunstenaar spreken.

Voorbeelden van kunstenaars die tot de stroming van het idealisme worden gerekend zijn Donatello, Dürer, Michelangelo en Rafaël.